Colour of Flowers by Imtiaz Adil soomro

امتياز عادّل سومرو ميهڙ

وڻي ٿي ڳلڙن جي ڳاڙهاڻ !

ڳَلڙن جي ڳاڙهاڻ!

وڻي ٿي ڳلڙن جي ڳاڙهاڻ !

مُرڪون وٺُ ۽ مونکي ڏي تون، اکڙين جي آلاڻ

وڻي ٿي ڳلڙن جي ڳاڙهاڻ !

ويھُ  ته تنهنجي اکڙين ۾ مان ، ڳوليان پنهنجو پاڻ!

وڻي ٿي ڳلڙن جي ڳاڙهاڻ !

مُنهنجي بُت مان وئي نه تُهنجي ڀاڪُر جي سُرهاڻ!

وڻي ٿي ڳلڙن جي ڳاڙهاڻ !

شال اسين ائين ڌار نه ٿيون جيئن، ڪاڇو ۽ مهراڻ!

وڻي ٿي ڳلڙن جي ڳاڙهاڻ !

مُنهجي ديدُن منهنجي دِل کان،دور نه ٿي دَمُ هاڻ!

وڻي ٿي ڳلڙن جي ڳاڙهاڻ !

توڏي جيئن ٿو تاڻيان مان پيو،تيئن تون مون ڏي تاڻ!

وڻي ٿي ڳلڙن جي ڳاڙهاڻ !

مُرڪي نيڻ جھُڪائڻ آهن، مُحبَت جا اُهڃاڻ!

وڻي ٿي ڳلڙن جي ڳاڙهاڻ !

مُرڪي ڪالھ پُڇائين عادّل،توکي ڇاجي ڪاڻ!

وڻي ٿي ڳلڙن جي ڳاڙهاڻ !